3.12.06

...FEMALE AT HOME

32 comments:

Anonymous said...

Exactamente!!Se mais braços e pernas tivesse, mais seriam precisos! É o octopus syndrome!!!O pormenor do gato e do menino agarrado à perna da mesa...é o melhor!

xenia said...

Καλησπέρα :-)))

Γιατί τέτοιος ρατσισμός ντοντούλη;;; Ε; γιατί; Μήπως είναι απλά "kids at home"; Και μην μου πείς τώρα ότι είναι "female kids at home"!!!

Buenas noches,
Ξ.


p.d.: Αν και -με μια δεύτερη ματιά- διαπιστώνω πόσο πολύ εκτιμάς τις γυναίκες και τον ρόλο τους: Και παιδιά, και γατιά, και σπίτι, και μαγείρεμα, και εργασία (λαπτοπάκι βλέπω πάνω στον πάγκο της κουζίνας!)... Εντάξει, λοιπόν, παίρνω πίσω τους χαρακτηρισμούς μου περί ρατσισμού :-)

Anonymous said...

no solo en la casa somos así de polifacéticas ;)

Walter said...

...FEMALE IN NUTHOUSE

Anonymous said...

Εξαιρετικό, μόνο που η κουζίνα χωρίς απορροφητήρα θα το κάνει εκεί μέσα Νταχάου (μάλλον όμως η κυρία παραγγέλνει απ' έξω).

dodo said...

belinha,
octopus syndrome! :D

xenia,
είδες, τελικά; :)

mademoiselle p,
verdad ;)

walter,
τρέλλααα

antvol,
παρατηρητικός (φαίνεται, άλλωστε, και στα κείμενά σου)!- έσπευσα να το συμπληρώσω, να μη παρεξηγηθεί η κυρία... ;)

maika said...

...γνωριζόμαστε απο κάπου???
..την παντόφλα σίγουρα δεν την έβγαλε με τη θέλησή της...
σε τσίχλα θα της κόλλησε και τώρα δεν προλαβαίνει να την ξαναφορέσει....
το δε τηγάνι το κρατάει για να είναι έτοιμη να το σκάσει στο κεφάλι της γάτας που έχει βάλει στο μάτι τον κιμά στην πράσινη λεκανίτσα....
Μήπως να έβγαζες και το λαπτοπ απο την μπρίζα γιατί σε λίγο θα το τραβήξει ο μικρός και θα του σκάσει το κομπιούτερ στο κεφάλι???
περαστικά μας!!!

Javier Delfino (javoc) said...

amigo lo suyo es majestuoso, seguiré viniendo.

Adrian Palmas said...

Me encantan tus dibujos son como postales de situaciones cotidianas y paisajes, y estan dibujadas de manera tan simple,el dibujo habla por si solo, la verdad excelente.
Un abrazo

Stavros Katsaris said...

xaxaxaxax!

Φοβερός είσαι!!!

Και δεν μου λες, παντρεμένος???

Πως αλλιώς έχεις τέτοιες γνώσεις?
Έ?

George Sou said...

Μόνο ο σκύλος λείπει...
Θα το έβγαλε βόλτα ο σύζυγος
Προφανώς,
ε να βοηθήσει και κείνος κάπου...

naza said...

gracias por tus comentarios , seguiresiendo un gran visitador de tus hermosos trabajos

saludos naza

pandave said...

dodos!
i am loving this series
did you base the picture on my apartment. sans the kids, this could totally be my place, especially this evening - i was rushing to get dressed for a party, and be ready for work and beyond making my bed... disaster!

SALOME said...

Υπομονή! Μόλις τελειώσουν αυτά έχει άλλα...συνέχεια, δεν τελειώνεςι ποτέ με αυτή την ιστορία.

Χρήστος Φασούλας said...

και... male, καμιά φορά, φίλε Ντόντο...
:)

ralou said...

Ημερολόγιο μάχης

Ημέρα 765
1,2,3,4 παιχνίδια στο πάτωμα.
Αποστολή: μάζεμα στο καλάθι τους
Μια παντόφλα χαμένη.
Αποστολή: επειγόντως μοκέτα στο πάτωμα.

Ημέρα 766
Ρούχα για πλύσιμο.
Αποστολή: εκτός από αυτά στην λεκάνη να πλύνω και των παιδιών-μαζί με τα παιδιά ίσως...
Πάτωμα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης
Αποστολή: χρήση σκούπας, σφουγγαρίστρας, ατμοκαθαριστή, ουράς γάτας- κάνει καλό παρκέ-

Ημέρα 767
Μαγείρεμα
Αποστολή: Να μην καεί η ομελέτα. Tο γάλα στο ψυγείο
Τάισμα
Αποστολή: Να πείσω τον Κωστάκη να φάει φακές, την γάτα να φάει από τις κροκέττες και όχι φακές.

Ημέρα 768
Γμτ! undo undo undo βρε ηλίθιο χαζοκούτι. Δεν ήθελα delete, save ήθελα.
Ναι μαμά δεν θα βαρέσω τα παιδιά ξανά!
Ναι μαμά, μοντεσσορινή αγωγή είπαμε. Ναι! Ξέρω, Ξέρω!

Ημέρα 769
.
.
.

Τι αγωνίστριες που είμαστε καμιά φορά εμείς οι γυναίκες!

Walter said...

Α δεν έχει μικροκύματα η κουζίνα!!! Τα παιδιά πώς θα ψηθούνε;

Anonymous said...

omorfo "xaos".

sophie said...

thank goodness for the
computer:)

Αλεξία Ηλιάδου (synas) said...

Παναγία μου! Αγχώθηκα!

Ecumene said...

Very good post! I love it!

This is of my favourites

Inspirational//////\\\\\\\

:)

A said...

verdad dibujada.

maika said...

...απο εμπειρία... θα ήθελα,αν μου επιτρέπεις να συμπληρώσω στην εικόνα σου και κάποιους ήχους...
το κουδούνι της πόρτας που χτυπάει
ο ταχυδρόμος για ένα συστημένο...
το κουδούνι της κάτω πόρτας της πολυκατοικίας,που το χτυπάνε κάθε τρεις και λίγο κάτι παιδιά , για πλάκα...
και η μουσική....γύρνα πίσω γλυκειά μου γιατί μου λείπουν τα παιδιά μου.... που ακούγεται δυνατά και με έκο... ,απο το απο πάνω διαμέρισμα!!!
;o))

Anonymous said...

Full of stress!!

dodo said...

maika,
περαστικά, σε καμμιά δεκαριά χρόνια; :)

javoc,
gracias, siempre bienvenido!

goobeetsablog,
exactly!

adrian palmas,
gracias por tu comentario

stavros katsaris,
απλή παρατηρητικότητα!

g help me,
θα τους βρεις σε προηγούμενες εικόνες!

naza,
gracias, saludos!

pandave,
i hope you had a great time at the party ;)

salome,
σωστά...

χρήστος φασούλας,
αλλά είναι μάλλον η εξαίρεση- ακόμη!

ralou,
κα-τα-πλη-κτι-κό (ειδικά ο απολογητικός έναντι τής μαμάς τόνος)!

walter,
έχει, έχει, αλλά είναι πίσω μας, δεν φαίνεται :)

onomatodosia,
;)

sophie,
true!

rebekit,
:)

synas,
ψυχραιμία...

ergotelina,
σού θυμίζει τίποτε; :)

altamira,
;)

maika,
αυτή είναι η τέλεια ηχητική υπόκρουση!

bart,
:)

pandave said...

well, dodos, the party was fun and my apartment looks just a little less "at home"

el-bard said...

Έχεις πιάσει το νόημα ακριβώς. Το καλύτερο κείμενό μου (κατ'εμέ, anyway) το έγραψα τη στιγμή που τα δίδυμα σπάραζαν από το κλάμα, η Όλγα κάτω από το τραπέζι μου γαργαλούσε τα πόδια, το γάλα έβραζε και χυνόταν πάνω στην κουζίνα). Αυτά και μπράβο ξανά!

dodo said...

el-bard,
πρέπει να το διαβάσω αυτό!

Φίλιππος said...

πρέπει να βασίζεσαι σε προσωπικές εμπειρίες... ή μήπως όχι;

dodo said...

ζαρατούστρα,
οπωσδήποτε, σε προσωπική παρατήρηση. Και σε φαντασία...

Anonymous said...

hello from İstanbul!:))

Reflex said...

Le "multitask" n'est pas toujours au point ;)