cada vez que vengo a visitarte me dan ganas de dibujar. porque dibujando pienso, analizo y sintetizo -deformación profesional, cosas de la arquitectura- y eso es siempre un excelente ejercicio para la cabeza :D
ahora, el dibujo propiamente tal... creo que si me toca arrastrar un bote, preferiría hacerlo por el lado de la sombra... historia de no sofocarme por el ejercicio :P
Αυτή η διαγωνια γραμμη κοβει την πραγματικότητα από το όνειρο. Το ανθρωπινο ον σέρνει την βάρκα των προσδοκιών του από την φωτεινή πλευρά στην ξεθωριασμένη πραγματικότητα. Αχ! Γιατί μου φαίνεται ότι και η φωτεινή πλευρά τον άφησε χωρίς θάλασσα να ρίξει την βάρκα του;
Ραλού, έλεος! Δεν τη σέρνει τη βάρκα ο άνθρωπος από την φωτεινή πλευρά στην ξεθωριασμένη πραγματικότητα, αλλά από τη συννεφιασμένη στην φωτεινή! Και δεν είναι ξεθωριασμένα τα χρώματα!
Ντόντε; Πές μας άνθρωπέ μου, τί υπήρχε στα τρίσβαθα της συναισθηματικής σου ύπαρξης όταν εμπνεύσθηκες αυτή τη διαχωριστική γραμμή των προσδοκιών, και άν δεν καταφέρεις να κάνεις μία αποτελεσματική αυτοψυχανάλυση, να πάμε να ρωτήσουμε κάποιον τεχνοκριτικό, από αυτούς με την γκρίζα την αλογουρά και το μαύρο το παλτό, να σου τραβήξει μιά ψυχανάλυση να δούμε τελοσπάντων τί αισθανόσουν! Και να μάθεις κι εσύ βρε αδερφέ τί αισθανόσουν, γιατί μπορεί και να μήν ξέρεις! Εσύ δηλαδή θα ξέρεις καλύτερα, ή ο τεχνοκριτικός; Μή τρελλαθούμε... ΄
Και άν δεν καταφέρουμε να βρούμε άκρη με τον τεχνοκριτικό, θα σου βρώ εγώ μιά προπολεμική κουλτουριάρα με μακριά ινδική εσάρπα που να έχει σπουδάσει ιστορία τέχνης, η οποία να το παίζει τεχνοκριτικός κι άς μην έχει πιάσει ποτέ πινέλλο η οποία θα σε διαφωτίσει τόσο καλά, που θα λές: Κοίτα να δείς τί αισθανόμουν και δεν το ήξερα! Κοίτα να δείς τί ήθελα να πώ! Μπράβο μου!
Ντοντούλη, είναι ε κ π λ η κ τ ι κ ό. Δεν ξέρω, αλλά έχω την εντύπωση ότι στα "μελαγχολικά" σου σχέδια είσαι εξαίρετος! (Τουλάχιστον εμένα κάποια έτσι μου φαίνονται: μελαγχολικά). Βγάζουν μια μειλίχια νοσταλγία, που όμως σχεδόν πάντα συνοδεύεται (ενν. η νοσταλγία) από μια χαρούμενη και αισιόδοξη προοπτική. Δεν είναι ποτέ μ ό ν ο μελαγχολικά, νοσταλγικά αλλά υποβόσκει και η χαρά και η προσμονή και η λαχτάρα. Ή καμιά φορά, μπορεί να μην υποβόσκει (με την προοπτική ότι θ' αλλάξει η λύπη σε χαρά) αλλά προϋπάρχει (σαν από εκεί να προήλθε, η λύπη απ' την χαρά). Πάντως, σχεδόν ποτέ δεν έχω διακρίνει κάτι αυστηρά και μόνο "σκούρο" στα κατά τ' άλλα "σκούρα" σου σχέδια και αυτό μου αρέσει πάρα πολύ... Είσαι αισιόδοξος άνθρωπος, ντοντούλη:-)
Τέλειο!
Ξένια.
@ h.constantinos (20:23) :-D Η "μακριά ινδική εσάρπα" μου λείπει μόνο!!! Χαχα! Constantinos, τα είπες τέλεια!!!
Αυτή η υποβόσκουσα αλλαγή της λύπης σε χαρά αλλά και προσμονή, η οποία ταυτόχρονα μεταλάσσεται σε μειλίχια νοσταλγία, ενώ είναι προφανές ότι προυπάρχει η προέλευση της λύπης από την χαρά παρ'όλη την μελαγχολία η οποία δεν κάνει εύκολα δικρίσιμο το σκούρο που θα μπορούσε να αναιρέσει την αισιόδοξη προοπτική, η οποία μας κάνει εμφανές ότι ο Ντόντος είναι αισιόδοξος άνθρωπος, με πέθανε! Στην υγειά σου το τρίτο ουίσκυ !
Κρίμα που δεν βλέπω κάποιο blog δικό σου! Περιμένω mail σου ! Είσαι φοβερή, κι άς μη φοράς μακριά εσάρπα!
@ Ντόντε, όπως βλέπεις αυτό το τελευταίο ήταν μεγάλο χίτ! Καλά το είπα εγώ ότι είναι το καλύτερό σου!
hey dodos! what a timely picture. and i really enjoy the way you draw. and the ideas in your head. or at least what i think are the ideas in your head.
Φαίνεται μόνο εγώ το βλέπω ανάποδα. Δεν βαριέσαι, θέμα οπτικής είναι μόνο. Αλλωστε οι ζωγραφιές του dodos εχουν αυτό το καλό. Ο καθένας τις διαβάζει κατα το δοκούν.
Πάντως εμένα ξεθωριασμένα μου φαίνονται τα χρώματα αριστερά και ζωηρά αυτά στα δεξιά. Οπως είπα ο καθένας διαβάζει ότι θέλει, οπως στην ποιηση.
Βρε παιδιά, βρε παιδιά... Μα όλα εγώ θα τα σκέφτομαι;;; Κωνσταντίνε! Κωνσταντίνε, λέω! Βάλε το μυαλό σου να δουλέψει λίγο!!! Άντε!!! Μέχρι πότε θα σε βοηθάω με τις κατά γενική ομολογία ελαφρώς μελαγχολικές μου απόψεις οι οποίες, ωστόσο, προέρχονται από μειλίχιες νοσταλγικές σκέψεις (και λέω νοσταλγικές, γιατί πολλές φορές παραπέμπουν σε μια παλιότερη εποχή έντονα συναισθηματικά βιωμένη, βαθιά χαμένη αλλά παράλληλα ακόμα προσδοκώμενη, και αυτό τις κάνει νοσταλγικές);; Ε; Μέχρι πότε;;;
Το αριστερό κομμάτι, το φωτεινό, είναι ο νέος χρόνος, γεμάτος όμορφα όνειρα και προσδοκίες, το δεξί ο χρόνος που φεύγει, ό,τι έγινε έγινε εκεί, ας μη το συζητάμε τώρα.
Ο άνθρωπος που σέρνει τη βάρκα, ο εαυτός μας όπως τον θέλουμε τη νέα χρονιά, έχει ήδη μπει στη φωτεινή πλευρά. Κι η βάρκα, η ύπαρξή μας, λίγο θέλει κι αυτή, υπομονή, πηγαίνει όμως σωστά.
mademoiselle p, estoy d'acuerdo, dibujar es excelente para quien nessesita organizarse la mente...:)
eleni63, ούτε ξέρω :)
ralou, μ'αρέσει αυτό που γράφεις...
h.constantinos, τεχνοκριτικός με γκρίζα αλογοουρά, μαύρο παλτό ΚΑΙ ινδική εσάρπα μήπως θα ήταν καλύτερα; Αν και μάλλον μιά γρήγορη, νυχτερινή βόλτα με ένα fatal car να είναι καταλληλότερος τρόπος αυτοανάλυσης...:)
g help me, δεν πειράζει, πού ξέρεις, μπορεί να φθάσει εκεί που θέλει τελικά...:)
xenia, τι ωραία ανάλυση! Και ναι, είμαι αισιόδοξος άνθρωπος!
salome, φυγές...
pandave, thanks!
ralou, xenia, h.constantinos, σας ευχαριστώ ιδιαίτερα γιά τα σχόλιά σας και σάς διαβεβαιώνω ότι α)έχω κοκκινήσει από ευχαρίστηση και β)έχω ψηλώσει από υπερηφάνεια (αν και δεν με παίρνει να ψηλώνω κι άλλο), που ασχοληθήκατε τόσο!
antvol, χαίρομαι που σού αρέσει- δεν το είχα σκεφθεί ως πρωτοχρονιάτικο, αλλά όντως ταιριάζει...
Is the shadow follwing the man?!!I think it is even if the sky in front of him is sunny. He's feeling so tired of pulling the boat that he hadly cant't see the light!!Is the sea far?!!Maybe then he finally realizes that behond the hardship he must endure there's allways a bright side to life!
i wish you and your family a very happy 2007. A lot of artistic inspiration, many visitors on your blog. And especially friendship and love! Greets from Belgium. I adore your work!
Wow, this is my first visit to your blog. I found you on Matthias Ink. These images are extraordinary -- composition, line, economy of detail, observation. Hats off.
..το άκρον άωτον της ατυχίας ο άνθρωπος... του πήραν τα ρούχα,του άφησαν τη βάρκα,του πήραν τη θάλασσα και σιγά σιγά του παίρνουν και τον ήλιο... ούτε ψύλλος στον κόρφο του...Κάτσε να σηκωθώ να κάνω και μια στροφή...να φύγει η γρουσουζιά...φτου,φτου,φτού... Να τον καλέσουμε στο σπίτι να μας σπάσει το ρόδι??..... α πα πα πα πα...
Μια εικόνα χίλιες λέξεις... Χαίρομαι που σε ανακάλυψα. Σ' ένα κόσμο που γέμισε εξυπνάκηδες, χρειάζονται και μερικοί έξυπνοι να μας προβληματίζουν θετικά. Keep walking :)
el dibujo me hizo acordar a un ex jugador de futbol del club del cual simpatizo que siempre jugaba del lado de la sombra, diferente al caso del dibujo donde el hombrecito esta del lado del sol FELIZ 2007 !!!! :-)
Το είχα σημειώσει από τότε που πρωτοείδα τις ζωγραφιές σου: οι τίτλοι είναι μέρος αναπόσπαστο του πίνακα, μερικές φορές το καλύτερο. Εδώ όμως δίνεις τα ρέστα σου. Ελπίζω να μη φτάσεις σε αυτό το σημείο και απόψε το βράδυ πάνω στην πράσινη τσόχα. Εύχομαι η καινούργια χρονιά να είναι ευτυχισμένη και δημιουργική. Και να κάνεις και μία έκθεση με όλα τα πονήματά σου. Θα είναι πολύ ωραίο να βρεθούμε όλοι μαζί και να χαζεύουμε, στον τοίχο πια, τις ζωγραφιές.
potato print, many thanks for your visit and comment!
αθεόφοβος, χαίρομαι που το λες ;)
maika, με έκανες και γέλασα πάλι! :D
ημίαιμος-imiaimos, η χαρά τής... ανακάλυψης είναι βεβαίως και δική μου- καλώς ήλθες και σ' ευχαριστώ γιά το σχόλιό σου!
adrian palmas, inteligente el tipo! Feliz Año Nuevo!
reflex, c'est bien dit ça! Meilleurs Voeux pour 2007!
photo-effe, thanks, happy new year to you too!
el-bard, σ' ευχαριστώ γιά το σχόλιο γιά τα... ρέστα- δεν κινδυνεύω, γιατί τα τραπουλόχαρτα τα χρησιμοποιώ μόνον γιά να στήνω πύργους... Τις πιό εγκάρδιες ευχές μου!
26 comments:
Ντόντε; Αυτό πρέπει να είναι το καλύτερό σου.
cada vez que vengo a visitarte me dan ganas de dibujar. porque dibujando pienso, analizo y sintetizo -deformación profesional, cosas de la arquitectura- y eso es siempre un excelente ejercicio para la cabeza :D
ahora, el dibujo propiamente tal... creo que si me toca arrastrar un bote, preferiría hacerlo por el lado de la sombra... historia de no sofocarme por el ejercicio :P
Ηθελα να ήξερα πόθεν η έμπνευση? Είσαικαταπληκτικός!!!
Αυτή η διαγωνια γραμμη κοβει την πραγματικότητα από το όνειρο.
Το ανθρωπινο ον σέρνει την βάρκα των προσδοκιών του από την φωτεινή πλευρά στην ξεθωριασμένη πραγματικότητα.
Αχ! Γιατί μου φαίνεται ότι και η φωτεινή πλευρά τον άφησε χωρίς θάλασσα να ρίξει την βάρκα του;
Αμα και τα όνειρα σε προδίδουν...
Ραλού, έλεος! Δεν τη σέρνει τη βάρκα ο άνθρωπος από την φωτεινή πλευρά στην ξεθωριασμένη πραγματικότητα, αλλά από τη συννεφιασμένη στην φωτεινή! Και δεν είναι ξεθωριασμένα τα χρώματα!
Ντόντε; Πές μας άνθρωπέ μου, τί υπήρχε στα τρίσβαθα της συναισθηματικής σου ύπαρξης όταν εμπνεύσθηκες αυτή τη διαχωριστική γραμμή των προσδοκιών, και άν δεν καταφέρεις να κάνεις μία αποτελεσματική αυτοψυχανάλυση, να πάμε να ρωτήσουμε κάποιον τεχνοκριτικό, από αυτούς με την γκρίζα την αλογουρά και το μαύρο το παλτό, να σου τραβήξει μιά ψυχανάλυση να δούμε τελοσπάντων τί αισθανόσουν! Και να μάθεις κι εσύ βρε αδερφέ τί αισθανόσουν, γιατί μπορεί και να μήν ξέρεις! Εσύ δηλαδή θα ξέρεις καλύτερα, ή ο τεχνοκριτικός; Μή τρελλαθούμε... ΄
Και άν δεν καταφέρουμε να βρούμε άκρη με τον τεχνοκριτικό, θα σου βρώ εγώ μιά προπολεμική κουλτουριάρα με μακριά ινδική εσάρπα που να έχει σπουδάσει ιστορία τέχνης, η οποία να το παίζει τεχνοκριτικός κι άς μην έχει πιάσει ποτέ πινέλλο η οποία θα σε διαφωτίσει τόσο καλά, που θα λές: Κοίτα να δείς τί αισθανόμουν και δεν το ήξερα! Κοίτα να δείς τί ήθελα να πώ! Μπράβο μου!
Ωχ, ανάποδα πάει!!!
Ντοντούλη, είναι ε κ π λ η κ τ ι κ ό. Δεν ξέρω, αλλά έχω την εντύπωση ότι στα "μελαγχολικά" σου σχέδια είσαι εξαίρετος! (Τουλάχιστον εμένα κάποια έτσι μου φαίνονται: μελαγχολικά). Βγάζουν μια μειλίχια νοσταλγία, που όμως σχεδόν πάντα συνοδεύεται (ενν. η νοσταλγία) από μια χαρούμενη και αισιόδοξη προοπτική. Δεν είναι ποτέ μ ό ν ο μελαγχολικά, νοσταλγικά αλλά υποβόσκει και η χαρά και η προσμονή και η λαχτάρα. Ή καμιά φορά, μπορεί να μην υποβόσκει (με την προοπτική ότι θ' αλλάξει η λύπη σε χαρά) αλλά προϋπάρχει (σαν από εκεί να προήλθε, η λύπη απ' την χαρά). Πάντως, σχεδόν ποτέ δεν έχω διακρίνει κάτι αυστηρά και μόνο "σκούρο" στα κατά τ' άλλα "σκούρα" σου σχέδια και αυτό μου αρέσει πάρα πολύ...
Είσαι αισιόδοξος άνθρωπος, ντοντούλη:-)
Τέλειο!
Ξένια.
@ h.constantinos (20:23)
:-D Η "μακριά ινδική εσάρπα" μου λείπει μόνο!!! Χαχα! Constantinos, τα είπες τέλεια!!!
Την καλύτερη δουλειά κάνεις!!! Και μάλιστα είσαι κι αποφασισμένος γι' αυτό....άστα όλα πίσω και τράβα μπροστά ακόμα και μόνος!!
@ Ξένια, δέν παίζεσαι... !
Αυτή η υποβόσκουσα αλλαγή της λύπης σε χαρά αλλά και προσμονή, η οποία ταυτόχρονα μεταλάσσεται σε μειλίχια νοσταλγία, ενώ είναι προφανές ότι προυπάρχει η προέλευση της λύπης από την χαρά παρ'όλη την μελαγχολία η οποία δεν κάνει εύκολα δικρίσιμο το σκούρο που θα μπορούσε να αναιρέσει την αισιόδοξη προοπτική, η οποία μας κάνει εμφανές ότι ο Ντόντος είναι αισιόδοξος άνθρωπος, με πέθανε! Στην υγειά σου το τρίτο ουίσκυ !
Κρίμα που δεν βλέπω κάποιο blog δικό σου! Περιμένω mail σου ! Είσαι φοβερή, κι άς μη φοράς μακριά εσάρπα!
@ Ντόντε, όπως βλέπεις αυτό το τελευταίο ήταν μεγάλο χίτ! Καλά το είπα εγώ ότι είναι το καλύτερό σου!
hey dodos! what a timely picture. and i really enjoy the way you draw. and the ideas in your head. or at least what i think are the ideas in your head.
@ h.constantinos
Φαίνεται μόνο εγώ το βλέπω ανάποδα. Δεν βαριέσαι, θέμα οπτικής είναι μόνο.
Αλλωστε οι ζωγραφιές του dodos εχουν αυτό το καλό. Ο καθένας τις διαβάζει κατα το δοκούν.
Πάντως εμένα ξεθωριασμένα μου φαίνονται τα χρώματα αριστερά και ζωηρά αυτά στα δεξιά.
Οπως είπα ο καθένας διαβάζει ότι θέλει, οπως στην ποιηση.
Χμ! ...έχω και ενα ελαφρό αστιγματισμό...
Βρε παιδιά, βρε παιδιά... Μα όλα εγώ θα τα σκέφτομαι;;; Κωνσταντίνε! Κωνσταντίνε, λέω! Βάλε το μυαλό σου να δουλέψει λίγο!!! Άντε!!! Μέχρι πότε θα σε βοηθάω με τις κατά γενική ομολογία ελαφρώς μελαγχολικές μου απόψεις οι οποίες, ωστόσο, προέρχονται από μειλίχιες νοσταλγικές σκέψεις (και λέω νοσταλγικές, γιατί πολλές φορές παραπέμπουν σε μια παλιότερη εποχή έντονα συναισθηματικά βιωμένη, βαθιά χαμένη αλλά παράλληλα ακόμα προσδοκώμενη, και αυτό τις κάνει νοσταλγικές);; Ε; Μέχρι πότε;;;
:-)))
Ξένια.
Τέλειο, ό,τι πρέπει για Πρωτοχρονιά.
Το αριστερό κομμάτι, το φωτεινό, είναι ο νέος χρόνος, γεμάτος όμορφα όνειρα και προσδοκίες, το δεξί ο χρόνος που φεύγει, ό,τι έγινε έγινε εκεί, ας μη το συζητάμε τώρα.
Ο άνθρωπος που σέρνει τη βάρκα, ο εαυτός μας όπως τον θέλουμε τη νέα χρονιά, έχει ήδη μπει στη φωτεινή πλευρά. Κι η βάρκα, η ύπαρξή μας, λίγο θέλει κι αυτή, υπομονή, πηγαίνει όμως σωστά.
Καλή χρονιά ντοντούλη.
h.constantinos,
ευχαριστώ!
mademoiselle p,
estoy d'acuerdo, dibujar es excelente para quien nessesita organizarse la mente...:)
eleni63,
ούτε ξέρω :)
ralou,
μ'αρέσει αυτό που γράφεις...
h.constantinos,
τεχνοκριτικός με γκρίζα αλογοουρά, μαύρο παλτό ΚΑΙ ινδική εσάρπα μήπως θα ήταν καλύτερα;
Αν και μάλλον μιά γρήγορη, νυχτερινή βόλτα με ένα fatal car να είναι καταλληλότερος τρόπος αυτοανάλυσης...:)
g help me,
δεν πειράζει, πού ξέρεις, μπορεί να φθάσει εκεί που θέλει τελικά...:)
xenia,
τι ωραία ανάλυση!
Και ναι, είμαι αισιόδοξος άνθρωπος!
salome,
φυγές...
pandave,
thanks!
ralou,
xenia,
h.constantinos,
σας ευχαριστώ ιδιαίτερα γιά τα σχόλιά σας και σάς διαβεβαιώνω ότι α)έχω κοκκινήσει από ευχαρίστηση και β)έχω ψηλώσει από υπερηφάνεια (αν και δεν με παίρνει να ψηλώνω κι άλλο), που ασχοληθήκατε τόσο!
antvol,
χαίρομαι που σού αρέσει- δεν το είχα σκεφθεί ως πρωτοχρονιάτικο, αλλά όντως ταιριάζει...
Is the shadow follwing the man?!!I think it is even if the sky in front of him is sunny. He's feeling so tired of pulling the boat that he hadly cant't see the light!!Is the sea far?!!Maybe then he finally realizes that behond the hardship he must endure there's allways a bright side to life!
Happy New 2007!
i wish you and your family a very happy 2007. A lot of artistic inspiration, many visitors on your blog. And especially friendship and love!
Greets from Belgium.
I adore your work!
that is exactly my state of mind
today:)
fabulous!!!!!!!!!!!!!!!!
Wow, this is my first visit to your blog. I found you on Matthias Ink. These images are extraordinary -- composition, line, economy of detail, observation. Hats off.
Το καλό με την ζωγραφική σου δεν έιναι μόνο η ομορφιά τους αλλά όλος αυτός ο προβλημάτισμός που δημιουργείς με το περιεχόμενο.
..το άκρον άωτον της ατυχίας ο άνθρωπος...
του πήραν τα ρούχα,του άφησαν τη βάρκα,του πήραν τη θάλασσα και σιγά σιγά του παίρνουν και τον ήλιο... ούτε ψύλλος στον κόρφο του...Κάτσε να σηκωθώ να κάνω και μια στροφή...να φύγει η γρουσουζιά...φτου,φτου,φτού...
Να τον καλέσουμε στο σπίτι να μας σπάσει το ρόδι??..... α πα πα πα πα...
Μια εικόνα χίλιες λέξεις...
Χαίρομαι που σε ανακάλυψα.
Σ' ένα κόσμο που γέμισε εξυπνάκηδες, χρειάζονται και μερικοί έξυπνοι να μας προβληματίζουν θετικά.
Keep walking :)
el dibujo me hizo acordar a un ex jugador de futbol del club del cual simpatizo que siempre jugaba del lado de la sombra, diferente al caso del dibujo donde el hombrecito esta del lado del sol
FELIZ 2007 !!!! :-)
parfois ce qu'on croit qui pourrait nous donner de la liberté se retrouve être un lourd fardeau :O
(superbe dessin, j'aime bien :)
Heureux et joyeux 2007!
Το είχα σημειώσει από τότε που πρωτοείδα τις ζωγραφιές σου: οι τίτλοι είναι μέρος αναπόσπαστο του πίνακα, μερικές φορές το καλύτερο. Εδώ όμως δίνεις τα ρέστα σου. Ελπίζω να μη φτάσεις σε αυτό το σημείο και απόψε το βράδυ πάνω στην πράσινη τσόχα.
Εύχομαι η καινούργια χρονιά να είναι ευτυχισμένη και δημιουργική. Και να κάνεις και μία έκθεση με όλα τα πονήματά σου. Θα είναι πολύ ωραίο να βρεθούμε όλοι μαζί και να χαζεύουμε, στον τοίχο πια, τις ζωγραφιές.
belinha,
i agree, there is always a bright side!
bart,
many thanks.
Best wishes to you too!
sophie,
:))
potato print,
many thanks for your visit and comment!
αθεόφοβος,
χαίρομαι που το λες ;)
maika,
με έκανες και γέλασα πάλι! :D
ημίαιμος-imiaimos,
η χαρά τής... ανακάλυψης είναι βεβαίως και δική μου- καλώς ήλθες και σ' ευχαριστώ γιά το σχόλιό σου!
adrian palmas,
inteligente el tipo!
Feliz Año Nuevo!
reflex,
c'est bien dit ça!
Meilleurs Voeux pour 2007!
photo-effe,
thanks, happy new year to you too!
el-bard,
σ' ευχαριστώ γιά το σχόλιο γιά τα... ρέστα- δεν κινδυνεύω, γιατί τα τραπουλόχαρτα τα χρησιμοποιώ μόνον γιά να στήνω πύργους...
Τις πιό εγκάρδιες ευχές μου!
Είναι να φύγει οριστικά το τριγωνικό σύννεφο...
Post a Comment