I know what you mean.Yes, no sounds. Τη μοναδικη φορά που έγινα μάρτυρας αυτόπτης και κυρίως αυτήκοος μάρτυς του παθιασμένου έρωτα ενός χελώνου προς την κυρά του έπαθα σοκ, αυτός ήταν killer όχι εραστής! (Πάλι, περί ορέξεως...)
Συγνώμη που ρωτάω, αλλά μήπως είμεθα γείτονες; Θα έπαιρνα όρκο ότι στην εικόνα αποθανατίζονται ο Τσο και η Φλο (οι χελώνες μας) και αυτός ο ταλαίπωρος που σκούζει είναι ο δέκα μηνών αστείρωτος και με οίστρο γάτος μας ο Μαντού. Όλα βγαλμένα μέσα απο τη ζωή είναι τελικά. Να σας αγαπάνε
Αντιλαμβάνομαι πλήρως την σκέψη του προηγούμενου limbolo. Αλλά αναρωτιέμαι αν έχει ιδιαίτερη σημασία. Δεν αρκεί που το είδαμε εμείς? Δεν αρκεί που συμβαίνει? Μου έχεις πει πως αρκεί. Αλλά κάτι με τρώει όταν βλέπω τη δουλειά σου.
Η λεπτομερεια ειναι η ουσια.Και εσυ δινεις πολυ βαρος σε αυτην.Και ορθα πραττεις. Η θεση του σκυλου δινει ζωντανια στην εικονα. Το αυτοπορτραιτοσκιτσο σου ειναι τοσο απλο,μα τοσο ομορφο. Θαθελα ενα!
Το βασίλειο ενός γάτου που ουρλιάζει στον οίστρο του, ορίζεται αυστηρά από τον χώρο που απλώνονται τα ηχητικά κύματα της φωνής του. Γι αυτό και αυτός ακροβατεί στην άκρη του στηθαίου για να βρει την κατάλληλη γωνία που θα τα στείλει ανάμεσα σε τοίχους και μπαλκόνια να προσγειωθούν στα αυτιά εκείνης της γκριζούλας στον διπλανό ακάλυπτο.
Των χελώνων πάλι, δεν ξέρω. Μπορεί μια γυμνή συκιά και μερικά τετραγωνικά γρασιδιού να τους δημιουργούν μια επίφαση φυσικού περιβάλλοντος ικανού να τους ξυπνήσει τις αντίστοιχες ορέξεις.
Ίσως dodos, στη ζωγραφιά αυτή να έπρεπε να βάλεις τίτλο : Η λίμπιντο, στην εποχή του τεχνητού περιβάλλοντος.
στο σουρεαλισμό του αστικού τοπίου, στέλνω μια πρόσκληση σε παιχνίδι (ως θρασύτατη που είμαι...) κοπιάστε... περιμένω την εικαστική παρέμβαση στο παιχνίδι με τις 5 αλήθειες... :)
36 comments:
Άντε χρόνια τους πολλά στην πίσω αυλή κι αυτονών :)
Υπεραιωνόβιος....
I'm going to say it one more time: GET COREL!You can do as good as me.:-)
...or better!
Σόδομα και Γόμορα!!
..τς..τς..τς..!!
I know what you mean.Yes, no sounds.
Τη μοναδικη φορά που έγινα μάρτυρας αυτόπτης και κυρίως αυτήκοος μάρτυς του παθιασμένου έρωτα ενός χελώνου προς την κυρά του έπαθα σοκ, αυτός ήταν killer όχι εραστής!
(Πάλι, περί ορέξεως...)
Συγνώμη που ρωτάω, αλλά μήπως είμεθα γείτονες;
Θα έπαιρνα όρκο ότι στην εικόνα αποθανατίζονται ο Τσο και η Φλο (οι χελώνες μας) και αυτός ο ταλαίπωρος που σκούζει είναι ο δέκα μηνών αστείρωτος και με οίστρο γάτος μας ο Μαντού.
Όλα βγαλμένα μέσα απο τη ζωή είναι τελικά.
Να σας αγαπάνε
Γουφ, γουφ!
Dodos,
Your work is unique.
Are you famous?
Αντιλαμβάνομαι πλήρως την σκέψη του προηγούμενου limbolo. Αλλά αναρωτιέμαι αν έχει ιδιαίτερη σημασία. Δεν αρκεί που το είδαμε εμείς? Δεν αρκεί που συμβαίνει?
Μου έχεις πει πως αρκεί. Αλλά κάτι με τρώει όταν βλέπω τη δουλειά σου.
Η λεπτομερεια ειναι η ουσια.Και εσυ δινεις πολυ βαρος σε αυτην.Και ορθα πραττεις.
Η θεση του σκυλου δινει ζωντανια στην εικονα.
Το αυτοπορτραιτοσκιτσο σου ειναι τοσο απλο,μα τοσο ομορφο.
Θαθελα ενα!
Zzzαου.
However, I did hear some voices !
Πολύ όμορφο Γεναριάτικο θέμα.Την πανσέληνο προφανώς την κρύβουν τα κτήρια!
Το βασίλειο ενός γάτου που ουρλιάζει στον οίστρο του, ορίζεται αυστηρά από τον χώρο που απλώνονται τα ηχητικά κύματα της φωνής του. Γι αυτό και αυτός ακροβατεί στην άκρη του στηθαίου για να βρει την κατάλληλη γωνία που θα τα στείλει ανάμεσα σε τοίχους και μπαλκόνια να προσγειωθούν στα αυτιά εκείνης της γκριζούλας στον διπλανό ακάλυπτο.
Των χελώνων πάλι, δεν ξέρω.
Μπορεί μια γυμνή συκιά και μερικά τετραγωνικά γρασιδιού να τους δημιουργούν μια επίφαση φυσικού περιβάλλοντος ικανού να τους ξυπνήσει τις αντίστοιχες ορέξεις.
Ίσως dodos, στη ζωγραφιά αυτή να έπρεπε να βάλεις τίτλο :
Η λίμπιντο, στην εποχή του τεχνητού περιβάλλοντος.
δε χρειάζεται ήχος... θυμάμαι που τον είχα ακούσει στο δάσος καισαριανής κάποτε... κάτι σε πολύ ανθρώπινο έκανε.
Καλό!
Και... ζήλεια ο γάτος, ε; :)
αγαπητε ντοντο εχω χαζεψει με το μπλογκ σου!
συγνωμη, ολα αυτα γινονται στο paint των windows?
συγχαρητηρια, εκπληκτικος.
anything with humping turtles in it...gets my vote:)
very nice and lovely pictures, fresh and clear !
Τι γίνετε εδώ πέρα?
Τι το κάναμε αμέρικαν μπαρ?
ά;!!!????;;
sex in the city (turtle-necking ;)))
Oh, yes, he's quite a fighter!I'm going to have nightmares with him, really!:-)
τρυφερό post...για όσους καταλαβαίνουν!
η δράση δεν σταματά:)
Αν ζούσε ο Αίσωπος, ίσως να έγραφε κάτι σε "Το Βιάγκρα και η χελώνα".
Ή ίσως και "Ο ηδονοβλεψίας γάτος".
Merveilleux en tout cas!
Bisous...
Helo, dodos!
Very nice!
Tank you
(Bom fim-de-semana)
S`agapo greek
Το σκίτσο μου θυμίζει εκείνο το τραγούδι της Χαρούλας Αλεξίου, που λέει "Γιατί δεν τους αντέχω, ζευγαρωμένους κι εγώ να μην έχω"...
στο σουρεαλισμό του αστικού τοπίου, στέλνω μια πρόσκληση σε παιχνίδι (ως θρασύτατη που είμαι...)
κοπιάστε...
περιμένω την εικαστική παρέμβαση στο παιχνίδι με τις 5 αλήθειες...
:)
herinna,
ναι! :-)
caesar,
βεβαίως...
belinha,
too complicated! ;-)
h.constantinos,
είδες; ;-)
με το φεγγάρι αγκαλιά,
:-)
just me,
έτσι είναι αυτοί οι τύποι! :-)
νερίνα,
αν είναι έτσι, τότε ο Μαντού σας κατέβασε το μισοψημένο ψαρονέφρι που πετάξαμε γιά να τού κλείσουμε το στόμα...
ημίαιμος-imiaimos,
μιαοοόρρρ!
limbolo,
i wish i were- i could leave my car right in front of the building...;-)
eleni63,
λάιφ ιζ τού σορτ! :-D
akis,
ευχαριστώ γιά τα καλά σου λόγια!
o kairos,
χφθθ, χφθθ!
harlequinpan,
you did!
stavros p (isisdoros),
ακριβώς!
ralou,
φαίνεται πως οι χελώνοι/ες βολεύονται με λίγα.
Χαίρομαι που πρόσεξες την χειμωνιάτικη συκιά...
pythia,
ναι!
χρήστος φασούλας,
ο καημένος!
elinor,
σ' ευχαριστώ πολύ, χαίρομαι που σού αρέσουν!
goobeetsablog,
;-)
perception,
thanks!
stavros katsaris,
είδες κατάσταση; :-)
dawkinson,
:-D
belinha,
;-)
salome,
επέστρεψες;!
anula,
ποτέ!
φτερό στον άνεμο,
:-)))
Salut!
david santos,
boa semana!
synas,
αυτό τραγουδά ο γάτος!
kyriayf,
ανταποκρίθηκα!
lol!! as-tu vraiment vu ça ou tout est dans ton imagination? :)
j'ai adoré!!
haha dodos!
i think the cat is jealous!
mademoiselle p,
c'est bizarre ce qu' on voit dans une ville ;-)
pandave,
definitely!
no sound? ... it's a pity!:)
bart,
;-)
Post a Comment