Πόλη φάντασμα μου θυμίζει αυτό... λες κι έχουν εξαφανιστεί οι κάτοικοι, μόνο το ξεχασμένο καρότσι δηλώνει το πέρασμα τους από εδώ! Και η πανσέληνος συνεχίζει αμέριμνη τη βόλτα της....
michalis melidonis Ο αρχικός στίχος τού "You Must Love Me" από την μουσική παράσταση Evita τών Andrew LLoyd Webber και Tim Rice, όμως ελαφρά παραφρασμένος· γι' αυτό δεν έβαλα παραπομπή.
mariela Έχεις βέβαια δίκιο· ξεκίνησε αλλιώς, αλλά τελικά κυριάρχησαν μέσα μου κάποιες απουσίες, γι' αυτό βγήκε έτσι...
Έχει όμως τη δική του μαγεία... μου θυμίζει κάτι όνειρα που έβλεπα παλαιότερα. Τώρα που το ξαναβλέπω έχω την αίσθηση ότι πολλά μυστικά είναι κρυμμένα πίσω από τις γωνίες και τα κλειστά παράθυρα. Ίσως βέβαια να είναι και δικές μου προβολές.
mariela Κρύβονται χαρούμενα παιδιά και μπερδεμένοι έφηβοι· γριές θείες με αρχαιοελληνικά ονόματα και ψεύτικες οδοντοστοιχίες· πολλά τραγούδια, πολλά διαβάσματα, πολλά-πολλά γραψίματα· ένας ταξιδιάρης σκύλος· η αναγέννηση από μιά μεγάλη καταστροφή· αλλά πάνω απ'όλα, κρύβεται μιά οδυσσεϊκή διάθεση φυγής και ταξιδιού...
michalis melidonis "Οι βεβαιότητες και των γονιών και του παιδιού χάνονται...": Ωραία κουβέντα αυτή, αξίζει ανάρτηση στα Εργοτελέματά σου.
dodo, όπως έχω ξαναπεί μου αρέσουν πολύ τα νυκτερινά σου. Όμως η απάντησή σου στη Μαριέλα του έδωσε μια πολύ πολύ όμορφη διάσταση. Θα μπορούσε να συνόδευε τη φωτογραφία στην ανάρτηση.
14 comments:
Ξέχασε η Μάνα το Μωρό
και αυτό πηδά στον Ουρανό
Φέγγε μου δα να περπατώ
τη Γέφυρα να κατεβώ
Υ.Γ.1
Επίκαιρο, τώρα που μεγαλώνει
η μέρα :-)
Υ.Γ.2
Σπαζοκεφάλιασα για τα Lyrics,
πρέπει να ναι "Where do I go from here" από Pocahontas ή Carpenters
Υ.Γ.3
Αυτές οι πεζογέφυρες, ανισόπεδες, πορτοκαλιές, μπορντώ, saw you out there? ειν' αληθινό;
Πόλη φάντασμα μου θυμίζει αυτό...
λες κι έχουν εξαφανιστεί οι κάτοικοι, μόνο το ξεχασμένο καρότσι δηλώνει το πέρασμα τους από εδώ!
Και η πανσέληνος συνεχίζει αμέριμνη τη βόλτα της....
michalis melidonis Ο αρχικός στίχος τού "You Must Love Me" από την μουσική παράσταση Evita τών Andrew LLoyd Webber και Tim Rice, όμως ελαφρά παραφρασμένος· γι' αυτό δεν έβαλα παραπομπή.
mariela Έχεις βέβαια δίκιο· ξεκίνησε αλλιώς, αλλά τελικά κυριάρχησαν μέσα μου κάποιες απουσίες, γι' αυτό βγήκε έτσι...
Έχει όμως τη δική του μαγεία...
μου θυμίζει κάτι όνειρα που έβλεπα παλαιότερα.
Τώρα που το ξαναβλέπω έχω την αίσθηση ότι πολλά μυστικά είναι κρυμμένα πίσω από τις γωνίες και τα κλειστά παράθυρα. Ίσως βέβαια να είναι και δικές μου προβολές.
Certainties disappear
What do we do for our dream to survive?
How do we keep all our passions alive..
Με βάση και το στίχο είμαστε σε φάση
χωρισμού γονιών με παιδί που πηδά απ' το καρότσι και την ασφάλεια, στον ουρανό, την εφηβεία, γίνεται φεγγάρι.
Οι βεβαιότητες και των γονιών
και του παιδιού χάνονται...
και πώς βγαίνεις απο δω?...
Μόνο με όνειρα που λέει η Μαριέλα
και με μυστικά απ' τις γωνίες
που περιμένουν..."έλα!" :-)
mariela Κρύβονται χαρούμενα παιδιά και μπερδεμένοι έφηβοι· γριές θείες με αρχαιοελληνικά ονόματα και ψεύτικες οδοντοστοιχίες· πολλά τραγούδια, πολλά διαβάσματα, πολλά-πολλά γραψίματα· ένας ταξιδιάρης σκύλος· η αναγέννηση από μιά μεγάλη καταστροφή· αλλά πάνω απ'όλα, κρύβεται μιά οδυσσεϊκή διάθεση φυγής και ταξιδιού...
michalis melidonis "Οι βεβαιότητες και των γονιών
και του παιδιού χάνονται...": Ωραία κουβέντα αυτή, αξίζει ανάρτηση στα Εργοτελέματά σου.
Ντόντο, σιωπώ μπροστά σε αυτό τον απίστευτο και βαθύ λυρισμό σου....
mariela :-)
Δεν προκάνω να εμβαθύνω, τελειώνει η μπαταρία...
h.constantinos Δεν υπάρχει και πολύ περιθώριο να εμβαθύνετε, είναι και σχεδόν στεγνό το διερχόμενο ποτάμι ;-)
dodo, όπως έχω ξαναπεί μου αρέσουν πολύ τα νυκτερινά σου. Όμως η απάντησή σου στη Μαριέλα του έδωσε μια πολύ πολύ όμορφη διάσταση. Θα μπορούσε να συνόδευε τη φωτογραφία στην ανάρτηση.
Καλό μήνα και από εδώ:)
άστρια Ευχαριστώ· συνήθως προτιμώ να λέω λιγότερα...
Emena pantws i tosi erimia eidika aftes tis meres me anakoufizei.
angeliki Μετά από τέτοια ταλαιπωρία...
Post a Comment